اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمنی است که عوامل روان شناختی از جمله هیجان های منفی نقش مهمی در اداره و کنترل آن ایفا می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود راهبردهای تنظیم هیجان و کنترل قند خون مبتلایان به بیماری دیابت نوع دو بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با به کارگیری پیش آزمون ـ پس آزمون بود. جامعه آماری شامل 40 نفر از بیماران قابل دسترس مبتلا به دیابت نوع دو بود که از مرکز خیریه ثامن الائمه که به طور تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند (هر گروه 20 نفر). بیماران در هر گروه، پیش از شروع و در پایان پژوهش، پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه نظم جویی شناختی هیجانی گارنفسکی (2001 (cerq را تکمیل کردند. هم چنین هموگلوبین گلیکوزیله (a1c) هر دو گروه اندازه گیری شد. هشت جلسه 90 دقیقه ای درمان گروهی آموزش تنظیم هیجان به مدت هشت هفته انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار 18spss به روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل یافته ها نشان داد که در مرحله پس آزمون، نمره های گروه مداخله در مولفه های راهبردهای تنظیم هیجان و کنترل سطح سرمی قند خون نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بهبود یافته بود. (05/0>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش تنظیم هیجان، می تواند روش کارآمدی در بهبود مشکلات تنظیم هیجان و کنترل سطح سرمی قند خون مبتلایان به بیماری دیابت نوع دو باشد.